|
Wenn de Sünne upgäiht, odder wenn se unnergäiht, dat es jümmer
en ganz besonner Belieben un en Lüchten met Farbenspell,
dat hett, wenn nich jüst de Himmel met Wolken odder Niewel,
touhangen es. Worümme woll stoht de Minsken ol vo veer
Uhr up un kleiet up den höichsten Biärg, ümme de ersten
Sünnenstrahlen des Dages to säihn ?
Un wo hennig es doch so en Dag tüsken Sünnenupgang un
Sünnenunnergang ümme. Wo hett dat doch so schön:
En Dag de seggt den annern, dat Lieben es en Wannern...
Jäide Dag, de us volött, nimp auk en Stücke Johrstied met..
Un wo hennig es denn ol we en Johr ümme.
Bi de Plattdütsken hett dat so: Dat Lieben es ene lange Tied.
wenn man et vo sik liggen süht, doch es et man en kotten
Spann, kick man et van achtern an.
So vogäiht en Johr no den annern un jäide Johr nimp auk
en Stücke Liebenstied van us met. Owwer jümmer, wenn
en afflauben Johr in en niehet wesselt, es dat fo de mäisten
Minsken en Grund ton Danken – up wecke Ort auk jümmer –
un en Grund fo Freude un gohe Wünske fo dat niehe Johr.
Dat niehe Johr
En wittet, no nich anröggt Blatt,
et kann so lieg nich blieben.
Olles, wat du beliewes, dat
wed up düt Blatt henschrieben.
Wat well ik wünsken fo düt Johr,
wo kann ik et utdrücken ?
Dat Gohe, wat du wullt, fowohr,
dat schall di denn auk glücken.
Met wecken du tohaupe kümms,
de mag di an de Siet stauhn,
dat Raut un Hülpe du van em nimms,
well’t mangens nich so gout gauhn..
Wat schinnt di os besonners wert ?
Wor woß du nipp up achten ?
Wat kanns du, anners ümmekehrt,
os minnachtig betrachten ?
Bis du nu praut fo’t nie’e Johr?
Hess olles gout bedacht ?
Un doch es no äin anner dor,
de hölt de Leyden sacht.
Den lött getrost de Üöwerhand,
de ment et met di gout,
denn hess du wisse siäkern Stand,
un nu in’t nie’e Johr met Mout !
So, os wi in dat niehe Johr herin danzt, herin hüpket, herin lachet,
odder herin drinket, so kann dat nich de ganze Tied dürhaulen.
De Frauge es, woviäl küön wi do an doun, wo dat löpp, un woviäl
ligg nich in use Hand ?
Auk do en paar Gedanken tou:
De Weg dür de Tiet
Wi goht den Weg dür de Tied
Of he kott düsse Weg odder wiet
Es äin Doun
Wi goht up den Weg dür de Tiet
Wor wi goht up den Weg dür de Tiet
In de Mitt – up den Patt an de Siet
Es äin Doun
Wie goht u s e n Weg dür de Tiet
Wo wi goht up den Weg dür de Tiet
Richt den Sinn wi ol hen no gierndsiet ?
Dat es nich äin Doun
Wohen gäiht use Weg dür de Tied ?
≈ Elly Wübbeler ≈ |
